“Bari” arkadaş kalmak, ilişkiyi tamamen bitirmemek aslında, beynen bile olsa…
İlişki bitti, bir şekilde taraflardan biri ve ya ikisi birden ortak bir karar aldı ve artık sevgili olunmayacak… Peki ya arkadaş… dost kalabilecekmiyiz ? Onca yaşanmışlık var arada. Hepsini bir kalemde silmektense, arada görüşüp, bir kahve içip… eski güzel günleri yadetsek…?
Madem bir kahve içip, gülüp, eğlenecek kadar anlaşıyordukta, neden ayrıldık…? Anlaşamadığımız konular vardı…
O konulardan bahsetmeyecek miyiz ? Yoksa onlarda anlaşır mı olduk ayrılınca…?
Gelin dürüst olalım !
Eski sevgiliden dost olmaz… olamaz.
Eski sevgili ile içilen kahve, ya ona ne kadar mutlu olduğunuzu göstermek için bir fırsat. Ya da onu özlemişliğinizdendir… kendinize bile itiraf edemeseniz de..
Onca insan duruken, o mu kaldı yani dostluk kurmak için…?
Hiç mi acıtmayacak, hayatına giren yeni insanlardan bahsettiğinde…?
Her ilişkiyi kendi başına değerlendirmek lazım.
Hayatımıza biri girdi, sevdik, sevildik, seviştik… bitti, ayrıldık… Artık onu başka bir insan yerine koyamayız, yaşadıklarımız hiç yaşanmamış gibi davranamayız, bambaşka bir kimliğe sokamayız.
Ona sanki daha önce sarıldığımız insan değilmişte; bizi anlayan, dinleyen, derdimize, mutluluğumuza tarafsız yaklaşan bir dost gibi bakmasını bekleyemeyiz, aynısını bizde yapamayız.
Eski sevgiliyi dost yerine koymak, onuna zaman geçirmek… sizce yeni ilişkinize derinden edilmiş bir ihanet sayılmıyor mu…?
Papatya Somer
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder